Tat dilində (Şirvan – İsmayıllı ləhcəsində) qəzəllər

Qəzəl

Boşi bə dilho ye kəm xoliqirə xofi əgər,
Bəndərə dərdi çiyi, dərdhora sərrofi əgər.

Qe bire güftirəgor, foniyi dünyo be bəşər,
Mi vini zövqi- səfo, mənöyirə yofi əgər.

Raha düzgün vəyini, vir nə boşi rühi ə dil
Əzobiş nəhşeyi hi, dilti hələm sofi əgər.

Nokəsə beyi kərəm nəfsirə əzü imoran.
Həruma qeyçiyə vö burra bire nofi əgər.

Vir məni sər- kəlofa, çünki dolaşmış ümbü,
Be imir ilməyi ruz, əzü xoli bofi əgər.

Kirə hisdi ümidi, bə nimərah na mumuni,
Rah miti kühi- kmənd lap boşi ye Qofi əgər.

Şahlarum, dərdi- dilə ben qəzəl soxdum ve tati,
Münbü qiymət doragor, histisə insofi əgər.

Qəzəl

Bəçi dərd uftore dil, nisti bdəs ixtiyori
Ki ürə soxde çinin , eşqə beyi incinori.

Çimhora hiyleyi bi, dərdə beyi raha vokərd,
Əzü bədo beməniş külli – həyot tori- mori.

Çən qədər çim nə dəkoşdum, ruzigorman xub bi,
Yekirə xosdom izun, şori ədilman kənori.

Firsorom beyi xəbər, beti in cumman qurbun!
Cavobi nisdi hələm, be bədo munde qərori.

Ü beman qe əzizi, bə dəsiyi tolihman,
Çi sözüm, pəl bzərən həm nəneyi, həm xvori.

Ba Xudo xoş nə myö kori sitəmsoxtagora,
Man ədil xosdom ürə, hər əməlman oşikori.

Ü beman “hə”güyisə,elçihoman sərvaxti,
Mxorund şirinçoya , güyind ki, in bəxtiyori.