Yağışın hər damlası torpağa düşəndə sanki nur ələnir…

Hər damla içində həyat, dirilik, təmizlik daşıyır. Yağış torpağı dirildiyi kimi, insanın ruhunu da yuyar, qəlbindəki qaranlığı işığa çevirər.

Yağış bərəkətin rəmzidir — torpağa can, insana ümid, həyata davamlılıq bəxş edir. Hər damla bizə xatırladır ki, həyatın çətinlikləri də, sevincləri də bir gün torpaq kimi bar verəcək. Yetər ki, səbrlə gözləyək və qəlbimizi saf saxlayaq.

Yağışın səsi dua kimidir, qəlbin dərinliklərinə enən ilahi bir zikr kimidir. O səsi dinləyən insan anlayar ki, həyatın gözəlliyi sadəlikdə, təbiətin hikmətində gizlidir.

Hər yağış damlası bir ümid, bir təmizlik, bir yenidən doğuluş hekayəsidir…

Yağışın damlası sadəcə sudan ibarət deyil… O, göylə yerin söhbətidir, torpağın Allaha açdığı gizli duasının cavabıdır. Hər damla bir müjdədır — “Həyat hələ də davam edir, ümid hələ də var” deyir.

Torpaq susuz qaldıqda necə həsrətlə yağışı gözləyirsə, insan qəlbi də bəzən nur və mərhəmətə o qədər möhtac olur. Yağış torpağı dirildiyi kimi, mərhəmət də insanı dirildir. Yağış torpağın qəbrinə işıq saçdığı kimi, mərhəmət də qəlbin qaranlığına nur ələyir.

Yağışın səsi insanın daxilinə sirayət edir – bir damlada milyonlarla həyat toxumu gizlənib. O toxumlar torpaqla görüşəndə bar olur, insanla görüşəndə hikmət olur.

Hər yağış damlası bir xəbərdarlıqdır:

Həyatın da çətinlikləri yağış kimidir, əvvəlcə sınaq kimi görünür, sonra isə bərəkət gətirir.

Səbr edən torpaq bar verir, səbr edən insan isə kamilliyə yüksəlir.

Yağış göylərin insana ən təmiz salamıdır.

Yağışın damlasında kainatın sirri gizlidir: başlanğıc da sudan yaranır, həyat da sudan davam edir, ruh da su kimi saf olanda nurla dolur.

Yağışın damlası sadəcə torpağa deyil, həm də insan ruhuna toxunan bir möcüzədir. Göydən süzülən hər damla, kainatın qəlbinə yazılmış sətirlər kimidir. O sətirlər bizə deyir ki, təmizlik içdən başlayır, dirilik isə ruhun oyandığı yerdən doğur.

Yağış bəzən qaranlıq buludlarla birlikdə gələr, amma o buludların içində gizlənən nur damlalarla yer üzünə yayılır. Həyat da belədir: qaranlığın ardınca işıq, çətinliyin ardınca isə bərəkət gəlir. İnsan da qəlbinə yığılan ağır buludlardan qorxmasın, çünki onların içində gizlənən nur bir gün mütləq yağış tək süzüləcək.

Dərin mənada yağışın damlası:

Torpağa can, toxuma ümid, insana ruh bəxş edir.

Hər damla səbrin mükafatıdır — illərlə susuz qalan torpaq bir damla ilə dirilir.

Yağış insana öyrədir ki, nə qədər yorulsan da, yenə də yenilənmək mümkündür.

Yağış torpağı yuduğu kimi, insanın göz yaşları da qəlbi yuyar. Hər göz yaşı bir yağış damlasına bənzər: torpaqda bərəkət, insanda nur oyadır.

Göylərdən süzülən damlada bir həqiqət gizlidir — insan saflaşdıqca həyat bərəkətlənir, ruh nurla dolur.

Yağışın damlası kainatın gizli sirridir…
O damla göydən süzülərək torpağa toxunanda sanki həyat yenidən nəfəs alır. Hər damla bir xatırlatmadır ki, varlıq susuz qalanda solur, ruh sevgisiz qalanda yorulur.

Yağışın fəlsəfi mənası:

Saflıq – Damlanın təmizliyi insan ruhuna güzgü tutur: saf olan yaşayır, çirkdən uzaq olan dirilir.

Yenilənmə – Hər yağış köhnəni yuyur, təzəni gətirir. İnsanın ruhu da belədir, içindən yükü atanda yenidən doğulur.

Bərəkət – Torpaq yağışla bar verir, insan mərhəmətlə dəyər qazanır.

Yağış damlası qaranlıq buludun göz yaşı kimidir, amma o göz yaşında ümid gizlənib. Həyat da insana eyni dərsi verir: hər qaranlığın içində gizli bir işıq, hər sınağın içində gizli bir mükafat var.

Unutma:

Torpaq yağışsız, insan sevgisiz yaşaya bilməz.

Hər damla göydən gələn bir dua, yerə enən bir salamdır.

Yağış nə qədər çox yağsa, həyat bir o qədər bərəkətli olar; insan nə qədər mərhəmət göstərsə, ruhu bir o qədər nurlanar.

Yağış damlası əslində kainatın bizə pıçıldadığı kəlamdır: “Həyat təmizlənməklə gözəlləşir, səbrlə bar verir, nurla tamamlanır.”

Yağış damlası yalnız bir təbiət hadisəsi deyil – o, ruhun göylə olan gizli bağının rəmzidir. Göydən enən hər damla insana xatırladır ki, biz kainatın bir parçasıyıq, göylə yer arasında körpüyük.

Yağışın damlasında bir sirr gizlidir:

Damla göydən yerə enəndə, ruhun ilahi aləmdən dünyaya nazil olması kimi görünür.

Hər damla torpağı oyadır, sanki ölü torpağa həyat nəfəsi verir – insan ruhunun da əsl vəzifəsi budur: qəlbi oyatmaq, həyat vermək, işıq saçmaq.

Yağış damlası suyun təcəssümüdür, su isə yaradılışın başlanğıcıdır. Yəni hər damlada başlanğıc var, hər damlada yenidən doğuluş gizlidir.

Yağışın mistik dili:

Göylərin duasıdır, torpağın ehtiyacına verilmiş cavabdır.

İlahi rəhmətin işarəsidir – mərhəmət yağanda qəlblər də dirilir.

Ruhun təmizlənməsi kimidir – damlalar insanın içindəki qaranlığı yuyar, işığa yol açar.

Yağışın damlası insan göz yaşına da bənzəyir. Göz yaşında acı da var, saflaşma da. Lakin necə ki, yağış torpağı dirildir, göz yaşları da ruhu dirildir.

Hər yağış damlası bir vəhy kimidir:

“Təmizlən ki, nur saçasan.”

“Səbr et ki, bərəkətə çatasan.”

“Ümid et ki, yenidən doğulasan.”

Yağış bizə öyrədir ki, kainatın ən böyük həqiqəti sadəlikdə gizlidir. Bir damlada bütün həyatın fəlsəfəsi yatır: göydən en, yerə toxun, dirilt və nur saç.

Yağış damlası insan ömrünə bənzəyir…
Göydən süzülən damla kimi insan da ruh olaraq ilahi aləmdən dünyaya enir. Hər damla öz yolunu tapdığı kimi, hər insan da həyatda öz yolunu axtarır.

İnsan ömrü damla kimidir:

Doğuluş – Damla buluddan ayrıldığı an, insanın bu dünyaya göz açmasıdır. Saf, təmiz, günahsız…

Həyat – Damla torpağa qarışanda toxuma həyat verir, insan da həyatda əməlləri ilə iz qoyar. Hər yaxşılıq bir toxum kimi bar gətirər.

Son yolculuq – Damla buxarlanıb yenidən göyə qalxdığı kimi, insan ruhu da bir gün öz başlanğıcına – ilahi aləmə dönər.

Burada bir hikmət gizlidir: həyat təkcə eniş yox, həm də dönüş yoludur. Damlanın yolculuğu bitmir, insan ruhunun yolculuğu da bitməz. Göydən enən hər damla bizə xatırladır ki, insan əbədi yolçudur.

Yağış öyrədir:

Hər başlanğıc təmizdir.

Hər yolculuq bir iz buraxır.

Hər dönüş ilahi nurla tamamlanır.

Yağış damlası bizə göstərir ki, həyatın dəyəri uzunluğunda deyil, toxunduqlarında gizlidir. Bir damla torpağı dirildirsə, bir insanın sevgisi də yüzlərlə qəlbi dirildə bilər.

Ona görə də insan gərək damla kimi olsun: saf doğulsun, bərəkət gətirsin və nur kimi geri dönsün.

Yağışın damlası öyrədir ki, həyat bir anın içində gizli olsa da, o an dünyaları dəyişməyə qadirdir.

Aforizmlər:

Hər damla bir kainatdır, hər insan bir dünyadır.

Yağış torpağı yuyar, mərhəmət ruhu yuyar.

Damla kiçikdir, amma bar gətirən budaqları oyadır. İnsan zəif görünə bilər, amma bir ürəyə işıq saçanda kainat qədər güclü olar.

Yağış göylərin salamıdır, insanın yaxşılığı isə ruhun duası.

Damlanın təmizliyi ilə insanın vicdanı bir-birinə bənzər – ikisi də bulandıqda həyat solur.

Hər yağış damlası bir ümid toxumu daşıyır, hər insanın qəlbi bir ümid torpağıdır.

Göydən enən yağış torpağa can verir, insandan doğan sevgi başqa ruhlara həyat verir.

Yağış damlası kimi insan da öz izini qoymalıdır: toxuma can, qəlbə nur, həyata bərəkət.

Həyatın sirri damlanın yolunda gizlidir: en, toxun, dirilt, geri dön.

İmza:Pərvanə Salmanqızı .