Yadigar Təvəkgülün yeni şeirləri

“Nə çox gördün sevilməyi sən mənə”,
Bircə dəfə heç nazımı çəkmədin .
Yollarında həsrət çəkən gözümü ,
Sevgi dolu bir kəlmənə bükmədin.
Həsrətini hey doladın boynuma ,
Mənə eşqin hicranını yaşatdın .
Bu nə sevda, nə məhəbbət bilmədim ,
Gecə -gündüz gözlərimi yaşartdın .
Daha bəsdir cəkdirdiyin bu çilə ,
Daha bəsdir yaşatdığın müsibət .
Bu eşq deyil ,sən sevirəm söyləmə,
Cinayətdir, belə olmur məhəbbət.
Sən sevməyi bacarmadın əzizim,
Ovuclayıb üz -gözünə buladın .
Bir sözümə min bəhanə gətirib,
Əzəl gündən ürəyimi taladın…
Əvvəl bir mən idim ,eşqin var idi,
Sonra məhəbbətin yağışa döndü.
Bu sevgi bilmədim nədən güc alıb,
Ağ kağız üstündə naxısa döndü.
Baxış oldun sözlərimdən cahana,
Misralandın sətir sətir düzüldün.
Susdun dodağımda sükut səsi tək,
Gözlərimdən ürəyimə süzüldün.
İndi sən adında şeirdir dostum,
Sətirin şahıdır sözun tacıdır.
Laləyə sinəsin gulustan edən,
Sevgin ürəyimdə dağ yamacidir.
Günlərim ay olur,ay ilə dönür,
Kələfim yol tapır sənə ilişir.
Məndən xəlvət məhəbbətin bilmirəm
Hardan gəlib ürəyimlə görüşür.
Dodağından gülüşümə çat düşür,
Dan yerimin bağrı sənə sökülür.
Harda dolsa səadətin buludu,
Tapır məni başım üstə tökülür.
Qəm kədərin adı çıxıb yadımdan ,
Eşqin məni ağuşuna aparıb.
Sevdan mənim ürəyimdə çəm olub,
Fırtınasın sahilimdə qoparıb.
Əl açdığım duaların yerinə,
Qismətin də gözlərimə cəkilib.
Sən adında bir sevda söz şərbətin,
Dərman kimi ovucundan içırib.
Kipriyində yurd salıb,ev qurmuşam
Nəfəsindən libasımı biçmısəm.
Bəlkə də xəbərin yoxdur özündən,
Doğulandan ürəyinə koçmusəm.
Nolardı sevsəydin bircə gün məni?
Gəl dost olaq uçuraq aramızdan divarı ,
Nə sən o üzdə darıx nə mən burda karıxım,
At qəribliyin daşın əl -ələ ver mənimlə ,
Ovucunun içində qıyma sənsiz darıxım .
Səndə nə var bilmirəm, inciyib küsmək olmur ,
Nəfəs qədər yaxınkən ,niyə yasaq nəfəsin.
Birdəfəlik nə susmaq, nə salam kəsmək olmur ,
Sən susanda bu həyat olur ölum qəfəsim .
Gəl dost olaq nə olar, çərpələng uçurarıq ,
Üzü küləyə sarı danışarıq ara -bir.
Sən saçımdan lentimi çəkib atarsan yerə,
Körpə uşaqlar kimi dalaşarıq ara- bir.
Günəşin batışını birlikdə seyr edərik ,
Bir ocaq da çatarıq dənizin sahilində .
Bir az uşaq olarıq, biz az ömür qocalar ,
Günü -günə qatarıq ,seçim sənin əlində!
Olmasın aramızda daş divar, darıxıram
Sən ömrümdə olmasan çaşıram, karıxıram…
Ancaq insan darıxır deyə bir hiss yoxdur.
Bəzən daş bina sahibi üçün darıxır……..

Yadigar Təvəkgül və Sevil Gül Nur
Hə Sevil Gül Nur bu gün sən gələnə qədər dərdləsdik ev-esiyinlə.
Evinin nuru olan sən o evdə hər zaman bəxtiyar ol bacim.
Sənsiz evin divarları lal olub,
Sənsiz evin əşyaları danışmır.
Açıq qalan qapılar da bağlanmır,
Sənsiz çay da qarasına qarışmır.
Dəm aldıqca acı olur dadı da,
Yaddan çıxır yolunuzun adı da,
Soyuq olur evinizin odu da,
İşıqlar da öz-özüylə barışmır.
Bıçaq da heç kəsmir təzə çörəyi,
Döyünməyir daş evin daş ürəyi.
Sən olmasan, neynirəm o xörəyi?
Ruhum sönür, nə etsəm də alışmır…
18. 10. 2024
Müəllif: Yadigar TƏVƏKGÜL
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru