Yaxşı insanın ruhu gül kimi qoxar…
O, susduğu anlarda belə şəfa verir…
Sözləri sakit bir dua kimi toxunar könüllərə.
O insanın varlığı, gedişindən sonra da iz qoyar,
Səni incitmədən sevər, sənə toxunmadan da sənin yanında olar…
Yaxşı insan görünməz bir işıq kimidir —
Yanında olmasa da, nurunu hiss edərsən…

Unutma, ruhun qoxusu, insanın içindən gələn ən saf ətirdir…
Gözəl qal, saf qal, ruhun güllər kimi qoxsun…

PƏRVANƏ SALMANQIZI ABDULLAYEVA.