CAROLİNE LAURENT TURUNC
Zaman!
Ey, o gururlu davulun uzaktan gelen sesi,
Yakınımızdaki bütün yeşil dallar kırılmış,
Evren sessiz çığlıklarla toza dönüşüyor,
Sanki müzik ve sessizlik içinde binlerce kez ölmüşüz gibi…
Bu sarı humma nedir? Aşk hakkında hiçbir şey denemeden, aşk hakkında son sözleri söylemeden geçmeyen bu ateş nedir?
Bu kaçıncı isyandır?
Bu kaçıncı çöküştür?
Oysa Zaman bize söz vermişti
İki sözümüzü dinleyecekti
Çocuklarımız doğacak, örgü örecektik, tencerede yemek pişirip çocuklarımıza yedirecektik
Sonra ıssız bir yerde dondurucu soğukta oynayan çocukların ellerini nefesimizle ısıtacaktık
Oturup birkaç cümle söylemeden Neden bu amansız kaçışlar ve anlamsız isyanlar,
Kaç söylenmemiş söz oldu, kaç çöküş oldu
Çiçekler doğmadan dallarında soldu
Sanki güneş doğmamış gibi, sanki hayatımızın her anı alacakaranlık gibi
Ey zaman,rüzgârın esintisi…
Birbirine değmeden tek tek düşen her yağmur gibi
Birbirine değmeden dans eden her kar tanesi gibi, bir gün neşeyle gülüp çiçek açacak her fidan
Her acıya ve her dikene milyonlarca selam vererek yürüdüm
Küçük bir pencereden gökyüzüne bakmayı öğrendim ve her acıyı, her aşkı öpmeyi öğrendim
Ey zaman, sana vadediyorum bu sadece bir başlangıç
Kalbimin derinliklerinde, kırılmaz Her renkten ve ırktan Kuşların özgürce uçması için yolu açtım.
16/01/2025-Paris
MÜƏLLİF: CAROLİNE LAURENT TURUNC
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru