Mikayıl Məxfi – Görüş
GÖRÜŞ
Qonarar aşiqinin
Anbara düşdü yolu.
Bu həmin anbar idi,
Köhnə kitabla dolu…
Tozlu, solğun kitablar
Onu anbarda görcək,
Dedilər: xoş gəlibsən!
Sən, a mərəzi göyçək.
Yadındamı o vaxtlar
Arxalanıb dayına,
İldə bir kitab yazıb,
Saldın bizi oyuna.
Ağappaq üzümüzü
Elə etdin ki, ara,
Dükanları dolaşıb
Yenə düşdük anbara.
Oxucu həsrətiylə
Saralmışıq, solmuşuq.
Sən qonarar aşiqi,
Biz tullantı olmuşuq.
Axırı özün gəlib
Yaxşı keçibsən ələ.
İndi bizimlə birgə
Verilərsən utilə.
Müəllif: Mikayıl Məxfi
MİKAYIL MƏXFİNİN DİGƏR YAZILARI