Заур УСТАЧ - АНАМ

Заур УСТАЧ – АНАМ

АНАМ
Атын палаз деп,
Бисниң адымызның астынға дүнияны таштады…
Атын гебе деп,
Көзүбүзниң алдынға дүнияны асты…
Бисниң дүньябыз гебе болып калды,
Бис нағыштарды аңгаарга чейин…
Атамның сөзүн өз дилинде билдірди биске Анам…
Ким аңгады, ким мүнү жүз жылдан соң аңгаар…
Икки халы да пайдалуу Анамның сөзүндө,
Сырлы тарихым чоору:
Анамның һәр илмесинде,
Һәр нағышында,
Һәр палазында,
Һәр гебесинде…
Атамның сөзүн цежимлерге тоқуп,
Хурчуннарга толтурду Анам…
Балаларга соғу болсун деп…
Илме-илме, пәрш-пәрш, халы-халы
Көзүбүзниң алдынға сөрген дүньяның
Жиби, жүні экенин билдірди Анам…
Ким аңгады, ким жүз жылдан соң аңгаар…
Икки халы да пайдалуу Анамның сөзүндө,
Сырлы тарихым чоору:
Анамның һәр илмесинде,
Һәр нағышында,
Һәр палазында,
Һәр гебесинде…
Эрши әрештерге көчүрди,
Жерни дүкчелерге бүктү…
Жибниң учун билегибизге чатышты,
Келевиниң учун алдубас болуп калбасын деп…
Бир нишанын миң ирет киркиди,
Кулакбызда сырға болсун деп…
Дүнияны түрлүү-түрлүү танытты биске Анам…
Симге-симге, дамга-дамга
Анамның арғажындан өтти дүния…
Атамның тохтасынан Анамның түрлүүчүңе көчтү дүния…
Дүния һәр чаа гебе — чаа дүньяга!!!