Zaur Ustac və Ana mövzusu

Zaur Ustac və Ana mövzusu

Ana – insanın ilk duası, ilk nəfəsi, ilk sevgisidir. Dünya insana gözlərini açanda onun qarşısında duran ilk müqəddəs varlıq da məhz Anadır. Zaur Ustac poeziyasında Ana obrazı həm sadə bir övlad sevgisi, həm də bütün bəşəriyyətin dayağı kimi təqdim olunur.

Şair üçün Ana sadəcə övladını bəsləyən, böyüdən deyil, həm də dünyanı övladının ayağına sərən qüdrətli bir varlıqdır. Onun misralarında Ana dünyanı palaz kimi ayaqlarımız altına salır, gəbə kimi gözlərimizin qarşısına asır. Dünyanın bütün gözəlliyi, bütün çiçəklənən naxışları ananın əllərinin zəhməti, qəlbinin işığı ilə bəzənir.

Zaur Ustacın Anası yalnız fərdi bir obraz deyil. O, həm də Vətəndir, torpaqdır, millətin ruhudur. Necə ki, ana insanı həyata gətirir, Vətən də milləti yaşadır. Şairin poetik dünyasında ana sevgisi ilə vətən sevgisi bir damarda axır – eyni ürəyin iki döyüntüsü kimi.

Ustac üçün Ana hikmətin səsidir. O, ata sözünü ana dili ilə övladına çatdıran müqəddəs məktəbdir. Onun kəlmələri bəzən sadə, bəzən də naxışlar kimi mürəkkəbdir. Ancaq hər halda, o sözlər həyat yolunu işıqlandıran çıraqdır.

Zaur Ustacın şeirlərində Ana həm göz yaşında, həm də təbəssümdə yaşayır. O, həm zəhmətin yorğun əlində, həm də mərhəmətin şəfqətli baxışında görünür. Şairin poetik dili ilə Ana, insan varlığının kökü, dünya ağacının kölgəsi, övladın yolunda işıq saçan ulduzdur.

Ana – Zaur Ustac üçün yalnız bir qadının adı deyil. Ana – həyatın özü, dünyanın nəfəsi, insanlığın ümididir.

SƏDULLA ŞİRİNOVUN KİTABLARI: