Üfüqdən Doğan İnsan – Atam Salman Müəllimə Həsrən

Hər insanın həyatında bir üfüq var – onu sabaha daşıyan, yol göstərən, yıxılanda əlindən tutan, baxışları ilə güc verən bir üfüq… Mənim üfüqüm isə doğulmuşdu – adı Salman müəllimdir.

Atam… Təkcə bir ata deyil, o həm də dostumdur, sirdaşımdır, mənəvi dayanağımdır, həyat dərsim və idealımdır. Onun həyat fəlsəfəsi, ədalətə olan sevgisi, insanlara münasibəti, səssiz fədakarlığı və geniş qəlbi mənə insan olmağı, düşünməyi və sevməyi öyrədib. O, hər kəsin içində yaşadığı, amma çox az adamın ifadə edə bildiyi bir duyğunu – vicdanı – daşıyır və yaşadır.

Salman müəllim bir ömür yolçusudur – amma bu yol sadəcə həyatda yerimək deyil. O, insanların qəlbində iz buraxaraq, həyatlarına toxunaraq irəliləyir. Müəllimdir – amma dərsi yalnız sinif otağında yox, həyatın özündə verir. O, sözlə yox, halı ilə öyrədir. Sakit təbəssümü ilə sakitləşdirir, bir baxışı ilə anlayır, bir kəlməsi ilə yön verir.

Onun varlığı mənim üçün bir məktəbdir. Hər səhər günəş necə üfüqdən doğursa, mənim həyatımda da atam hər yeni günə işıq saçır. O, mənə yalnız yaşamağı yox, şərəflə yaşamağı, yalnız danışmağı yox, dinləməyi, yalnız sevməyi yox, fədakarlıqla sevməyi öyrədib.

Hər kəsin həyatında bir “qəhrəman” olur. Mənim qəhrəmanım heç bir romanın və ya filmin obrazı deyil. O, reallığın özüdür – çünki onun adı Salman müəllimdir. Həyatın çətin anlarında ümidin işığını, doğruluğun yolunu göstərən bir rəhbərdir.

Bu yazı təkcə mənim deyil, onu tanıyan, sevən və hörmət edən hər bir insanın qəlbindən gələn bir təşəkkür, bir ehtiram ifadəsidir. Çünki o, insan kimi yaşayır, insan kimi sevilir.

Salman müəllim üfüqdən doğan bir insandır – mənə günəşdir, kölgədir, yağışda çətir, çətinlikdə dağdır.

Əziz Atam, sən bu gün də yanımdasan, varlığınla güc verirsən. Sənin adına yazdığım bu kitab – sənə olan dərin sevgimin və sonsuz təşəkkürümün bir ifadəsidir.

Səni sevirəm – müəllimim, atam, sirdaşım – Salman müəllim.

PƏRVANƏ SALMANQIZI