AMAN ALLAH,

DÜNYA NECƏ  ŞİRİNDİ

 

Bu dünyadan doymaq olmur, İlahi,

Aman Allah, dünya necə şirindi.

Fəsil gözəl, həftə  gözəl, ay gözəl,

Aman Allah, dünya necə şirindi.

 

Kim bəxtindən, taleyindən yarıdı,

Kimin bəxti axıracan sarıdı. 

Dünya çiçək, insan oğlu arıdı,

Aman Allah, dünya necə şirindi.

 

Göylərə bax, göyü günlü, yağışlı,

Yerlərə bax, yeri güllü, naxışlı. 

Gözəlləri tülək tərlan baxışlı,

Aman Allah, dünya necə şirindi.

 

Baxmaq üçün bərəsi var, bəndi var,

Gəzmək üçün  şəhəri var, kəndi var.

Şəkəri var, pətəyi var, qəndi var,

Aman Allah, dünya necə şirindi.

Səsli gələn səssiz ölmək istəmir,

Heç bir canlı  ölüb itmək istəmir.

Hamı gəlir, gələn getmək istəmir,

Aman Allah, dünya necə şirindi

BULAQ

 

Elə bulaq dedim, bulaq eşitdim,

Nə var bu dünyada bulaqdan gözəl.

Axdı ürəyimə, axdı qəlbimə,

Yaxından yanğılı, uzaqdan gözəl.

 

Dərdləri, qəmləri vurdum, taladım,

Ömrümə-günümə  ömür caladım.

Bulaq kənarında ocaq qaladım,

Odlu duyğularım ocaqdan gözəl.

 

Yerlərə, göylərə  vurulur insan,

Saattək təzədən qurulur insan.

Sulara baxanda durulur insan,

Olur ləldən gözəl, dodaqdan gözəl.

 

Hər dərddən, xəbərdən, hər sirdən agah,

Sökülür dan yeri, açılır sabah.

Ana təbiətin nəyi var, Allah,

Bu sudan, havadan, torpaqdan gözəl.

 

YAZILMALIDIR

 

Nəsillər dəyişir, fəsillər ötür,

Qış getdi, dalınca yaz olmalıdır.

Bulaqlar başına çıxanlar bilər,

Harda söhbət düşüb, saz olmalıdır.

 

Ətrini yaydıqca yazın çiçəyi,

Artır düşüncənin, sözün çiçəyi.

Çiçəyin nazı var, nazın çiçəyi,

Çiçək olan yerdə naz olmalıdır.

 

Çox-çox yazıları pozuram indi,

Ölüb getməyə də hazıram indi.

Tale şeirləri yazıram indi,

Çox şeylər təzədən yazılmalıdır.

 

GÖRƏSƏN

 

Ömrün axırına nə qalıb görən,

Ömrü ömür kimi sürəcəyəmmi?

Ətirli çöllərin çıxıb qoynuna,

Yazda çiçəkləri dərəcəyəmmi?

 

Dünyaya dağılan şeirlərimi,

Ucalıb dağ  olan şeirlərimi,

Təzəcə doğulan şeirlərimi,

Qəlbin süfrəsinə  sərəcəyəmmi?

 

Qalmayıb dizimdə  taqətim, heyim,

Susub birdəfəlik kamanım, neyim.

Bu gün-sabahlıqdı  bəlkə taleyim,

Görəsən sabahı  görəcəyəmmi?

 

QOCA DAĞ

 

Ay qoca dağ, gəldim sənə baş çəkim,

Sevincimi qəm eyləmə, sən Allah.

Kövrəlirəm səni tutqun görəndə,

Üz-gözünü nəm eyləmə, sən Allah.

 

Fikir çəkim, duman çəkim, çən çəkim,

Qayğıları  tən daşıyım, tən çəkim.

Nə dərdin var, qoy çoxunu mən çəkim,

Sən kefini kəm eyləmə, sən Allah.

 

Yaxşı qoru mərd duruşu, şaxlığı,

Gözəl olur qocalığın  şuxluğu.

Bu vətəni, bu bolluğu, toxluğu,

İtə-qurda yem eyləmə, sən Allah.

XATİRƏ QALSIN

 

Gözümüz nəyi görür,

Yazın, xatirə  qalsın.

Bir sözü min bir yerə,

Yozun, xatirə  qalsın.

 

Baxın torpağa, daşa,

Bu dünya bir tamaşa.

Dünyanı başdan-başa,

Gəzin, xatirə  qalsın.

 

Vurun şirin xalları,

Geniş açın qolları. 

Yorun uzaq yolları,

Azın, xatirə  qalsın

Dodaqda oynasın səs,

Ömür keçməsin əbəs.

Dünyada bir müqəddəs,

Həzin xatirə  qalsın.

 

MƏN SƏNİ GÖRƏNDƏ

 

“Mən səni ilk dəfə görəndə 

saçların qapqaraydı. 

Bu saç-saqqalı  nə tez ağartdın,

ay oğul.”

Həmayıl xanımın dediklərindən

 

Mən səni ilk görəndə 

qapqaraydı saçların,

Qızılından bahaydı 

şahlar qoyan tacların.

Ən şirin meyvəsiydin

bar verən ağacların,

İndi hanı o saçlar?

Hanı qapqara qaşlar?

 

Mən səni ilk görəndə 

üzdə qırış yoxuydu,

Qocalıq yollarında

bir çağırış yoxuydu.

Tutqun payız yoxuydu,

boranlı qış yoxuydu,

İndi hanı şahlığın?

Hanı o gümrahlığın?

 

Mən səni ilk görəndə 

bulaqlardan duruydun,

Alovlu baxışların 

atəşiydin, nuruydun.

Düzlərin bərəkəti,

dağların qüruruydun,

Heyif o heyranlığa,

Heyif o cavanlığa.

Gənclik dönüb gələydi

nola bircə anlığa.

 

Mən səni ilk görəndə 

əldə əsmə yoxuydu,

Ürəkdə bir titrəyiş,

bir tələsmə  yoxuydu.

Ağrı özü yoxuydu,

ağrıkəsmə  yoxuydu,

Sağlam bir an varıydı,

Ruhda, gözdə, fikirdə, 

bir həyəcan varıydı. 

 

İndi səni görürəm

qartalmış qoca kimi,

İndi səni görürəm

tüstüsüz baca kimi.

İndi səni görürəm

xocasız xoca kimi.

Xocasan, xocan hanı?

Yanar odun, alovun

tüstülü bacan hanı?

 

Səni görmək istərəm 

ucalan bir dağ  kimi,

Səni görmək istərəm 

qızılı bir çağ kimi,

Səni görmək istərəm 

millətə bayraq kimi.

Sənin bu ağ  saçların 

səni bizdən almasın,

Cavan saxla ürəyi,

ürəyin qocalmasın!

Zəlimxan Yaqub

Zəfərnews.az